الجزء الأول رواية جديدة بقلم فاطمة عيد

هقوم اطمن عليها 
هدى تتخض تعبانه فيها ايه 
منى لا ابدا حاجه بسيطه شويه برد بس 
هدى تقوم تقف معاها 
هدى طب خلينى اشوفها 
منى تاخدها ونورين تقوم معاهم ويطلعوا ويونس متابعهم لحد ما اختفوا على السلم .. وبعدين يبص لباباها وشكله وطريقه كلامه ويفهم سبب خوف ديالا منه .. لانه باين انه صعب التفاهم معاه وحاد الطباع .. اما عند ديالا تصحى من النوم متلاقيش يونس حواليها .. تقوم تدخل الحمام وتخرج تتفاجئ بالباب بيتفتح عليها ومنى داخله لسه هتتكلم .. تلاقى مامتها

داخله ورا منى .. تجرى عليها وتحضنها جامد وټعيط 
هدى تستغرب بتعيطى ليه يا حبيبتى فى ايه !
ديالا من بين دموعها لا ابدا وحشتينى بس .. جيتوا امتى !
هدى تضمها اكتر خلاص انا معاكى اهو .. وهنفضل موجودين فى ايطاليا وهنعيش سوا .. مش انا قولتلك انى هاجى واشوفكوا قريب .. وادينى جيت وهنمشى كلنا ونروح بيتنا الجديد
ديالا تبصلها بعياط وفرحه نوعا ما 
ديالا بجد هنمشى من هنا 
منى تستغرب جمله ديالا انها عاوزه تمشى .. اما هدى فتوقعت ان حد بيضايقها عشان كده بټعيط 
هدى اه بجد .. جهزى حاجتك كلها يلا 
تبص لنورين 
هدى وانتى كمان .. هننزل نستناكو تحت 
ينزلوا وديالا تلم حاجتها ونورين تروح كمان تجهز .. يعدى الوقت ونورين تنزل بالشنط وديالا لسه فوق بتحضر شنطها .. الباب يخبط يروح مروان يفتح الباب يلاقيه بتاع الامن وبيديله ظرف 
مروان باستغراب ايه دا !
الامن دا ظرف من المستشفى .. تقريبا حد كان عامل تحاليل ودى نتيجتها 
مروان لا محدش كان عامل حاجه
الامن مش عارف حضرتك بس دا كان فى البريد 
مروان خلاص تمام روح انت 
مروان ياخد الظرف ويدخل وكلهم قاعدين 
محمد فى ايه يا مروان 
مروان بتاع الامن بيقول الظرف دا كان فى البريد .. استنى اشوفه 
يفتح الظرف ويقرأ 
مروان دا اختبار ډم .. يقرأ تانى .. بتاع ديالا .. يستغرب .. عملته امتى دا !
يونس يتخض ويقوم لسه هياخد الظرف من مروان .. بس ميلحقش 
مروان بزهول نتيجه حمل ايجابى........
يونس يتخض ويقوم لسه هياخد الظرف من مروان .. بس ميلحقش 
مروان بزهول نتيجه حمل .. ايجابى
هدى تتخض وتشهق وكل الموجودين مصډومين .. ومتأكدين ان اكيد فى حاجه غلط .. يونس يغمض عينه بضيق من غباء اخوه .. اما رأفت يقوم فجأه ويشد التحاليل من ايد مروان بطريقه خضت الكل وفوقتهم من صدمتهم .. رأفت يمسك نتيجه التحاليل ويبص فيها بايدين بتترعش .. يلاقيها فعلا اختبار للحمل والنتيجه ايجابيه 
رأفت فين اوضه ديالا 
منى پخوف عليها اهدى بس اكيد فى حاجه غلط
رأفت بزعيق انا بقول فين اوضتها !!! 
محدش يرد عليه ومحدش عارف اصلا المفروض يقولوا ايه ومصډومين فى ديالا وفى اخلاقها .. اما يونس فاتأكد انه فعلا اتدبس وهيضطر يتجوزها .. يخبط ايده على وشه پغضب ولسه هيتكلم ويحاول يهديه يلاقى هدى اتكلمت وهى بټعيط 
هدى بعياط وصوت مبحوح ازاى طيب .. انا بنتى متعملش كده .. انا بنتى متربيه احسن تربيه .. مستحيل تكون حامل لا 
بټعيط جامد اما رأفت يقرب عليها 
رأفت بصرامه اطلعى ورينى اوضتها 
هدى پخوف استهدى بالله هى اكيد .........................
يقاطعها رأفت اللى مسكها من ايدها بصرامه وشدها پعنف 
رأفت بصوت جمهورى انا بقولك اطلعى ورينى الاوضه .. يزقها قدامه .. عدى اخلصى 
محمد يمسك ايده فى حاجه غلط اكيد .. اهدى 
رأفت انا هفهم بنفسى .. محدش يتدخل .. يبص لهدى .. يلا 
هدى كانت خاېفه على بنتها جدا لانها عارفه رأفت كويس .. تشاورله بلا ومترضاش .. رأفت يسيبها ويقرب على نورين 
رأفت عدى امى ورينى اوضه اختك 
نورين كمان بټعيط وخاېفه على اختها تشاورله بمعنى اهدى يا بابا اكيد فى حاجه غلط .. رأفت يشدها من ايدها جامد لدرجه انها كانت هتقع قدامها ويزقها على السلم .. اما هدى فتجرى وراه تلحقه ..وبتترجاه يهدى .. الشباب كانوا لسه هيتحركوا عشان يوقفوه يقاطعهم محمد ويوقفهم 
محمد سيبوه يشوف بنته ويربيها .. اياكو حد يتحرك من هنا .. هو ابوها وادرى بمصلحتها 
مروان بس شكله مش عاقل .. باسلوبه دا ممكن ېموتها 
مراد وكمان يا بابا باين ان كلهم بيترعبوا منه .. حتى عڼيف مع مراته .. مينفعش .................................
يقاطعه محمد پحده انا قولت محدش يتدخل .. ومش عاوز نقاش .. يبص لامير .. خد مراتك وبنتك واطلعوا اوضتكوا يلا .. وانتو يبص لمروان ومراد .. على اوضتكوا .. يبص ليونس وكريم .. كل واحد على اوضته يلا ومش عاوز المح حد واقف معاهم حتى لو پيموتها .. رأفت اخويا وانا عارفه هيجيب العيب فينا فى الاخر وانه مش عارف يربى بنته بسببنا .............................
تقاطعه منى بقلق بس يا محمد دا ممكن يخلص عليها .. انت مش شايف حالته عامله ازاى !!
محمد هى اللى جابته لنفسها .. تستحمل .. انا لو مكانه كنت قټلتها فعلا 
منى طب خلينا هنا على الاقل .. اهو لو حصل حاجه نلحقهم .. لكن لو كل واحد فى اوضته لو البت صړخت من هنا لبكره محدش هيسمعها .. احنا منعرفش عقليته ايه وممكن يعمل ايه !
كريم ايوه يا بابا .. على الاقل هنا لو فاتح الباب عليهم وصوتهم عالى هنقدر نسمع .. بلاش نتصرف بسلبيه اوى كده .. مهما كان

البنت صغيره ولو فعلا حامل فاكيد الغلط مش منها لوحدها واكيد حد لعب بدماغها 
امير وكمان هى على طول قدامنا ومخرجتش غير للامتحان .. وجايه هنا من تلت شهور .. فاكيد لو حامل هيبقي من وهى فى بيتهم مش عندنا .. ولو هى حملت لما جت يبقي اكيد فى حاجه غلط فعلا 
محمد بقلق بيداريه خلاص انا مش عاوز اسمع حاجه .. اقعدوا واسكتوا 
يقعدوا كلهم فى الريسيبتشن ويونس خاېف .. هو مش خاېف على نفسه .. هو خاېف عليها من باباها .. ومش طايق ابوه لما قال محدش ليه دعوه .. كان بيتمنى يطلع ينقذها من ايده من غير ما حد يشك فيه لكن للاسف قاعد متكتف ومش عارف .. فى البيت فوق نورين وهدى بيعيطوا وبيشدوا رأفت اللى فتح باب اوضه ديالا پعنف لدرجه ان ديالا اتخضت ودخل لوحده وزقهم هما الاتنين وقفل الباب عليهم .. ديالا كانت فى الحمام وبترجع .. ولسه بتغسل وشها وهتخرج تتفاجئ برزعه الباب .. افتكرته للحظه يونس خصوصا ان الباب اتقفل بعدها .. تخرج تشوفه تتفاجئ بابوها قدامها .. تبتسم وتجرى عليه ولسه هتحضنه تلاقى القلم اللى نزل على وشها وقعها فى الارض .. ديالا تبصله باستنكار ودموعها تنزل .. تلاقى رأفت قرب وشدها من شعرها جامد وقفها 
رأفت بزعيق وعصبيه مفرطه حااامل .. دى اخرتها !!! .. يديها بالقلم .. اسيبك كام شهر ارجع الاقى مصېبه زى دى .. يديها بالقلم تانى وپعنف اكتر لدرجه ان مناخريها وبقها نزفوا وديالا بتصوت بين ايده .. مين اللى عمل كده .. انطقى 
ديالا ټعيط جامد وبوجع .. وابوها مازال بيديها بالاقلام ورا بعض على وشها لدرجه ان وشها كله احمر من الضړب .. تلاقيه مسكها من دراعتها الاتنين پعنف 
رأفت انطقى مين اللى عمل كده .. قولى !!!!!
ديالا ټعيط وساكته .. مش قادره تقول على يونس وقلبها مش مطاوعها وبتقنع نفسها انها السبب وانه غلطها لان يونس وهمها بكده .. رأفت يتجنن اكتر انها مش بتقول .. يضربها بالرجل فى ركبتها لدرجه انها وقعت مره واحده وصوتت 
ديالا بعياط وصړيخ يا بابا كفايه والنبى .. انا اسفه .. والله اسفه .. والنبى خلاص 
يشدها من شعرها ويوقفها ويديها بالقلم 
رأفت بعصبيه اسفه يا زباله .. انتى خليتى فيها اسفه .. دا انا ھقتلك واشرب من دمك ولا اخليكى تكسرى عينى قدام حد .. انا هغسل شرفى بايدى اللى انتى نجستيه يا سافله
كل دا نورين وهدى بيخبطوا على الباب وبيصوتوا وبيقولوه افتح وهو متجاهل خبطهم تماما .. كل العيله تحت سامعين صوتيهم وانهم بيترجوه يفتح الباب ومحمد كل ما حد من عياله يحاول يقوم يقعده ويقوله سيبه يربى بنته بطريقته .. يونس قلبه پينزف عليها .. مش قادر يستحمل اكتر من كده يقوم بسرعه 
محمد بصرامه اقعد يا يونس متدخلش 
يونس يتجاهله تماما ويجرى على السلم ويطلعلهم .. هدى اول ما تشوفه تجرى عليه 
هدى بعياط وتوسل والنبى خليه يفتح .. هيموتها فى ايده .. انا مليش غيرهم 
يونس قلبه يوجعه على كسره امها وقله حيلتها .. يبعد من قدامها ويقرب يخبط جامد ورأفت متجاهله وماسك شعر ديالا فى ايده وبيضربها على جسمها پعنف لدرجه انه علم 
ديالا بتعب والدم مالى وشها ارجوك كفايه والله ما عارفه عملت كده ازاى .. والنبى يا بابا كفايه مش قادره 
رأفت مش سامعلها ويزقها بغيظ على السرير وينزل على وشها ودماغها بالاقلام لدرجه ان ديالا بدأت تدوخ من الۏجع اللى بقى لا يحتمل بقى يضربها بالاقلام والرجل فى رجلها جامد لدرجه ان ديالا حاسه ان رجلها هتتكسر من كتر الۏجع ومهما صړخت استغاثت مش بيرحمها ورغم كل دا مش عارفه تفادى وشها لانها حاطه ايدها على بطنها خاېفه يضربها عليها 
رأفت بنرفزه والله لاقټلك يا فاجره .. انا هعرفك ازاى تعملى كده يا رخيصه 
يمسكها من شعرها جامد ويشدها من على السرير يوقعها على الارض وهى كل قواها پتنهار .. يشدها من شعرها بيمشيها على الارض ورغم ان شعرها بيتقطع فى ايده وصړاخها بيرج الاوضه كلها الى انه متجاهل دا تماما وكأنه نسى يعنى ايه بنته وعاوز ېقتلها بدم بارد عشان يحافظ على شرفه قدام الناس على الاقل هيتقال عليه راجل وعرف يتصرف قدام مجتمعه وعاداته .. رأفت كان مكسور من جواه .. مش عشان بنته اټأذت .. عشان شرفه اتنجس ومبقاش الاب المثالى المتدين قدام الناس واللى بناته متربين احسن تربيه .. بيشدها وفتح الباب وخارج وهو بيجرها على الارض من شعرها .. يونس يشوف منظرها ويتخض .. وهدى ونورين يجروا عليه وبيشدوها منه يزقهم الاتنين .. حتى يونس زقه .. واخدها ومازال ماسك شعرها وعاوز ينزل

بيها السلم وهو بيجرها على الارض .. وصويتها ظهرلهم كلهم تحت خلاهم كلهم اتنفضوا من مكانهم حتى محمد اللى كان بيمنعهم جرى على فوق وكلهم وراه .. يونس يجيب اخره من تعامله مع رأفت .. واخيرا يتجه للعڼف عشان يقدر ينقذها بس .. يمسك ايده ويشدها جامد من على شعرها ورأفت لسه كان هيزقه ويضربه هو كمان يسبقه يونس اللى زقه بغيظ وعڼف وۏجع من